Born in the Ruins of a Monday Morning
Alex Dingley
Dyddiad rhyddhau : 18/10/2010
Mae gan Alex Dingley greddf naturiol tuag at alaw diollwng a caneuon pop clasurol - a fe ddaw'n amlwg trwy'i albym ddiweddaraf, "Born in the Ruins of a Monday Morning". Mae ganddo arddull ymledol sy'n gwneud i'r gwrandwyr ysu i wrando ar y caneuon tro ar ôl tro i wrando ar y darnau clywsoch chi ddim y tro cynta' na'r ail dro.
Ma'r can cyntaf "Into the Blue" yn cyflwyno arddull yr albym fel carreg cam - o'r tawelwch sy'n rhagflaenu gwasgu'r botwm "Chwarae" ar y teclun MP3 a byd bach Alex a glywir trwy gydol gweddill yr albym. Mae'r ail gan "When your Bones Shine Through" yn swnio fel yr cerddoriaeth rydyn ni wedi dod i arfer â oddi ar ei albym cyntaf. Mae'n cario 'mlaen o'r albym cyntaf gyda'i sain gwyrdro-gitar, riffs fer syml yn ailadrodd a ambell i floedd yn sicrhau bod egni'r caneuon yn amlwg i'r wrandawyr. Yna mae'r cân serch "Cats Eyes" - yn son am rhedeg i ffwrdd a treulio oes heddychlon gyda'i gariad. Ma' digonedd o syniad-synnau ar y gan yn cynnwys gitarau, synthau, xylophone, gitar e-bow a hyd yn oed tegan effaith llais. Ma'r caneuon nesa'n parhau i drosglwyddio'r gwrandawyr i byd dychmygol Alex (- wi'n mynd i dechrau'r term: Alex Dingleyland), a mae ol-llais swynol Swci Boscawen yn canmol gweddill y sain yn berffaith ac yn ychwanegu i'r byd dychmygol yma.
Ma sain yr allweddellau ar dechrau "Between the Devil and the Deep Blue Sea" yn swnio fel un o'r allweddellau rhad gwelwch chi ar werth am bunt mewn sêl cist car. Mae'r agwedd home-made yma yn ychwanegu i'r swyn a'r lleisiau'n cydbwyso'n hudol cyn i'r arfluniad a'r allweddellau ail gydio'n y can.
Yna i'r can Lovely Day clywn ffidl a organ ceg dros ben y trawiad tylwyth a piano i greu can epig am hapusrwydd a a dawnsio.
Dyma'r ochr sensitif yn amlygu yn ystod y gan Matador - a dyma fe'n mentro i'r Gymraeg am foment yn ystod y cytgan. Ma' fe'n swnio fel'se fe mo'yn canu cân cyfan yn ei iaith mabwysiedig, ond dyw e ddim yn digon hyderus, felly dyma fe'n yngan cwpl o eiriau Cymraeg cyn y cytgan.
Ma' grefft y caneuon mor gynhwysfawr, y dewis o offerynnau clasurol a'r cynnyrchu ar y record yn canmol y cerddoriaeth i'r dim. Ma'r albym cyfan yn estyniad ar ei albym cyntaf "I Lost My Honey in the Grass". Recordiwyd yr un cyntaf mewn bwthyn yn Llanberis, a'r ail mewn stiwdio yng Nghaerdydd a ma'r sain yn aeddfedu rywfaint wrth gwneud hynnu. Ma'r caneuon ar yr albym yma yn fwy tywyll na'r un cyntaf. Os allwch chi dychmygu - Billy Bragg yn symud i fyw i Efrog Newydd yn ystod y sin Avant Garde y chwedegau a wedyn mynd i fyw yn Seattle yn ystod sin Grunge y nawdegau, wedyn symud i ardal gwyllt o Gymru am sbel ( - na?). Dyna beth ma cerddoriaeth Alex yn atgoffa fi o. A ma'r albym yn gwneud i mi deimlo fel'se fi'n bwyta brechdan llawn cynhwysion organic o'r ardd gyda bara brown wedi'i bobi adref - mae'n blasus ac yn iachus a allwch chi teimlo'n hunangyfiawn achos bod chi'n gwrando ar caneuon ymledol am ei gonestrwydd glir : erbyn diwedd y arlbym, byddwch chi'n teimlo fel 'se chi'di dod i nabod Alex fel un o'ch ffrindiau gorau.
Bydd albym "Built in the Ruins of a Monday Morning" ar werth ar 18fed o Hydref 2010 o Recordiau Spillers, Caerdydd a mwy.
http://www.kimberleyrecords.co.uk/alexdingley
http://www.myspace.com/alexdingley
Thursday 14 October 2010
02/10/10 Pete Lawrie, Lauren Pritchard, Tinashe : Buffalo Bar, Caerdydd
Island Life yn cyflwyno
Pete Lawrie, Lauren Pritchard, Tinashe
Buffalo Bar
02/10/10
Rhoiwyd y noswaith yma ymlaen gan Island Life, sef adran hyrwyddo o Island Records - ac yn felly, roedd y bandiau i gyd yn gweithio gyda'r label. Yn ôl y son - ma Pete Lawrie yn dod o Benarth ac wedi ei arwyddo i Island Records. Oni'n rhyfeddu bo rhywun mor lleol wedi llwyddo cael dêl gyda cwmni recordiau mor llewyrchus a oni ddim yn gwbod amdano yn blaenorol. Felly dyma fi a grwp o ffrindiau yn fynychi'r gig i flasu cerddoriaeth artist dylen i wedi glywed o'r blaen. Y peth cynta' nes i sylwi - heblaw am y grwp es i i mewn gyda, doedd dim un wyneb adnabyddus 'na - a mae'n costio £9 ar y drws - pa gigs mae'r pobl yma'n fynychu'n arferol? Hmm.
Yn gyntaf oedd Tinashe. Mae gan y band yma egni sy'n heintus sy'n trawsnewid i'r gynulleidfa. Mae gan y blaen gwr dawn naturiol tuag at siarad a, a cyflogi'r gynulleidfa i ganu, clapio, dawnsio i'w cerddoriaeth. A mae'r gynulleidfa yn eithaf ymatebol iddo fe chwarae teg. Mae ganddo stori diddorol am ei hanes am ei fagwreth o Zimbabwe i Hackney yn Llundain Fowr. Er am y cerddoriaeth yelpy guitar pop, mae'n teimlo fel bo' rhaid i'r dorf yma ymdrechu i fwynhau. Mae'r caneuon yn eithaf poppy ond ma'r sectiwn rythm braidd yn wan a dim yn neud cyfiawnder i'r gŵr sy'n canu ac yn chwarae gitâr. Mae'n amlwg bod ganoddo talent, ond ma'r caenuon a'r ôl-band yn gwneud i mi golli diddordeb yn anffodus, hyd yn oed gyda ymdrechion gorau'r canwr i gael fi i glapio gyda'r curiad a gweiddu yn ystod y bylchau yn y cân. Roedd ardull y caneuon yn fy nghythruddo i rwyfaint - dim at fy chwant i, er bod y caneuon ar y tudalen myspace yn swnio llawer gwell. Efallai mai mwy o gigio sydd angen ar y band a falle mai dyna pam ma Island Life yn trefnu'r taith iddyn nhw. Fy hoff gan oedd Good Times - clywch : http://www.myspace.com/tinashemusic
Nesaf i gymryd i'r llwyfan oedd Laura Pritchard - er bo enw weddol Cymraeg da ddi - o Tenessee mae'n tarddu. Mae gan y band sain cyflawn a cydbwysedd dda rhwng yr offerynnau - cerddoriaeth lounge ac yn eithaf ymlaciedig. A ma llais Lauren yn bert ac yn bwrw llawer o nodiadau bydden i heb byth wedi dychmygu. Yr unig broblem oedd bod ei llais hi yn rhy uchel yn y mix - trueni mawr achos oedd e'n treiddio sain y band yn gyffredinol.
http://www.myspace.com/laurenpritchardmusic
http://www.laurenpritchard.com/
Am ryw rheswm, oni ddim yn disgwl hoffi cerddoriaeth Pete. Wrth gwrs mae gen i fel pawb arall meddwl agored at gerddoriaeth newydd - ond dwi'n eithaf fyddiog bod fi'di clywed pob band dwi'n hoffi o ardal Caerdydd. Ges i ddim fy synnu! Dyma Pete a'i guitar yn canu rhai o'i ganeuon a oedd llawer iawn o'r gynulleidfa (- oedd wedi tyfu i fod yn dorf eithaf niferus erbyn hyn) - yn rili mwynhau ei ganeuon. Oedd rhannau o'r dorf yn canu gyda - sy'n awgrymu bod ganddo dilyniant sylweddol; a mae ganddo ffordd dda o drin y gynulleidfa a'i ddefnyddio fel rhan o'r sioe. Allen i cymharu (yn ddiog) ei gerddoriaeth â Jack Johnson, Sting neu unrhyw canwr canol y ffordd; ma' pob fath o gerddoriaeth acwstic fel hyn wedi'i greu o'r blaen, i gynnal fy ddiddordeb i yn yr ardull yma ma rhaid bod rhywbeth unigryw neu wahanol, ond yn anffodus, wnes i ffeindio'r caneuon a'r cerddoriaeth yn diflas a di-dychymig. Wedi gweud hwnna', roedd dau uchafbwynt yn y set i fi. Yn helpu Pete Lawrie gyda'i ganu oedd llanc arall yn eistedd wrth e'i ochr yn chwarae ryw fath o set drymiau wedi'u greu o bocs pren. Oedd e'i lais e'n well nag un Pete siwrofod. Ond y gân orau o'r set oedd pan wnaeth y gitarydd o Tinashe ail ymuno a'r llwyfan i gymrud lle Pete ac i ganu gyda'r drymwr - a dyma dau seren y noson yn canu un cân hyfryd cyn i Pete dod nôl i ganu ei cerddoriaeth di-gymeriad am weddill y noswaith.
http://petelawrie.com/
Pete Lawrie, Lauren Pritchard, Tinashe
Buffalo Bar
02/10/10
Rhoiwyd y noswaith yma ymlaen gan Island Life, sef adran hyrwyddo o Island Records - ac yn felly, roedd y bandiau i gyd yn gweithio gyda'r label. Yn ôl y son - ma Pete Lawrie yn dod o Benarth ac wedi ei arwyddo i Island Records. Oni'n rhyfeddu bo rhywun mor lleol wedi llwyddo cael dêl gyda cwmni recordiau mor llewyrchus a oni ddim yn gwbod amdano yn blaenorol. Felly dyma fi a grwp o ffrindiau yn fynychi'r gig i flasu cerddoriaeth artist dylen i wedi glywed o'r blaen. Y peth cynta' nes i sylwi - heblaw am y grwp es i i mewn gyda, doedd dim un wyneb adnabyddus 'na - a mae'n costio £9 ar y drws - pa gigs mae'r pobl yma'n fynychu'n arferol? Hmm.
Yn gyntaf oedd Tinashe. Mae gan y band yma egni sy'n heintus sy'n trawsnewid i'r gynulleidfa. Mae gan y blaen gwr dawn naturiol tuag at siarad a, a cyflogi'r gynulleidfa i ganu, clapio, dawnsio i'w cerddoriaeth. A mae'r gynulleidfa yn eithaf ymatebol iddo fe chwarae teg. Mae ganddo stori diddorol am ei hanes am ei fagwreth o Zimbabwe i Hackney yn Llundain Fowr. Er am y cerddoriaeth yelpy guitar pop, mae'n teimlo fel bo' rhaid i'r dorf yma ymdrechu i fwynhau. Mae'r caneuon yn eithaf poppy ond ma'r sectiwn rythm braidd yn wan a dim yn neud cyfiawnder i'r gŵr sy'n canu ac yn chwarae gitâr. Mae'n amlwg bod ganoddo talent, ond ma'r caenuon a'r ôl-band yn gwneud i mi golli diddordeb yn anffodus, hyd yn oed gyda ymdrechion gorau'r canwr i gael fi i glapio gyda'r curiad a gweiddu yn ystod y bylchau yn y cân. Roedd ardull y caneuon yn fy nghythruddo i rwyfaint - dim at fy chwant i, er bod y caneuon ar y tudalen myspace yn swnio llawer gwell. Efallai mai mwy o gigio sydd angen ar y band a falle mai dyna pam ma Island Life yn trefnu'r taith iddyn nhw. Fy hoff gan oedd Good Times - clywch : http://www.myspace.com/tinashemusic
Nesaf i gymryd i'r llwyfan oedd Laura Pritchard - er bo enw weddol Cymraeg da ddi - o Tenessee mae'n tarddu. Mae gan y band sain cyflawn a cydbwysedd dda rhwng yr offerynnau - cerddoriaeth lounge ac yn eithaf ymlaciedig. A ma llais Lauren yn bert ac yn bwrw llawer o nodiadau bydden i heb byth wedi dychmygu. Yr unig broblem oedd bod ei llais hi yn rhy uchel yn y mix - trueni mawr achos oedd e'n treiddio sain y band yn gyffredinol.
http://www.myspace.com/laurenpritchardmusic
http://www.laurenpritchard.com/
Am ryw rheswm, oni ddim yn disgwl hoffi cerddoriaeth Pete. Wrth gwrs mae gen i fel pawb arall meddwl agored at gerddoriaeth newydd - ond dwi'n eithaf fyddiog bod fi'di clywed pob band dwi'n hoffi o ardal Caerdydd. Ges i ddim fy synnu! Dyma Pete a'i guitar yn canu rhai o'i ganeuon a oedd llawer iawn o'r gynulleidfa (- oedd wedi tyfu i fod yn dorf eithaf niferus erbyn hyn) - yn rili mwynhau ei ganeuon. Oedd rhannau o'r dorf yn canu gyda - sy'n awgrymu bod ganddo dilyniant sylweddol; a mae ganddo ffordd dda o drin y gynulleidfa a'i ddefnyddio fel rhan o'r sioe. Allen i cymharu (yn ddiog) ei gerddoriaeth â Jack Johnson, Sting neu unrhyw canwr canol y ffordd; ma' pob fath o gerddoriaeth acwstic fel hyn wedi'i greu o'r blaen, i gynnal fy ddiddordeb i yn yr ardull yma ma rhaid bod rhywbeth unigryw neu wahanol, ond yn anffodus, wnes i ffeindio'r caneuon a'r cerddoriaeth yn diflas a di-dychymig. Wedi gweud hwnna', roedd dau uchafbwynt yn y set i fi. Yn helpu Pete Lawrie gyda'i ganu oedd llanc arall yn eistedd wrth e'i ochr yn chwarae ryw fath o set drymiau wedi'u greu o bocs pren. Oedd e'i lais e'n well nag un Pete siwrofod. Ond y gân orau o'r set oedd pan wnaeth y gitarydd o Tinashe ail ymuno a'r llwyfan i gymrud lle Pete ac i ganu gyda'r drymwr - a dyma dau seren y noson yn canu un cân hyfryd cyn i Pete dod nôl i ganu ei cerddoriaeth di-gymeriad am weddill y noswaith.
http://petelawrie.com/
Subscribe to:
Posts (Atom)